vrijdag 12 december 2014

Boekverslag: Bon Bini Beach















Mening:

Ik vond het een heel leuk boek omdat je goed volgt wat de meiden door maken en hoe ze denken over andere mensen en dat Lillian veel terughoudender is dan Dominique. Het is ook leuk dat de activiteiten goed worden beschreven waardoor het boek heel makkelijk leest, ook al is het een vrij dik boek je leest het heel gemakkelijk uit. Vergeleken met het andere boek vind ik dit boek mooier en heeft het ook een leukere manier van schrijven waardoor het boek leuker wordt.

Samenvatting:

Do(minique) Werner (21 jaar) ziet haar vader niet al te veel. Hij is een druk bezet zakenman, die gescheiden is van haar moeder. Om een en ander goed te maken biedt hij haar een vakantie in Aruba aan in een duur resort (Bon Bini Beach). Ze mag iemand meenemen en ze kiest voor haar vroegere klasgenote Lilian de Groot. Ze moet wel even de vader van Lilian overtuigen dat er geen risico’s aan de reis zitten. Lilian mag mee en ze krijgen een dure businessclass vlucht aangeboden. Ze worden op het vliegveld afgehaald door ene Leroy. Het park wordt bewaakt door Harry. De eerste avond gaan Do en Lilian meteen stappen. Do drinkt lekker door, wordt dronken en ze moeten worden opgehaald door Leroy die daar niet zo blij mee is. Er loopt een 19-jarige schoonmaakster Angie in hun huis en die heeft al een kind van 2 ½ jaar. Lilian en Do vinden dat heel vreemd. Als ze topless zonnen in de tuin, worden ze bespied door Leroy. Ze maken enkele opmerkingen daarover. ’s Avonds gaan ze weer stappen en ontmoeten twee Amerikaanse jongens, Todd en Marc. Do en Todd kunnen het goed vinden en Marc en Lilian ook. Ze nemen de jongens mee. Ze gebruiken XTC-pillen en de seks is daardoor niet onaardig. Met de jongens gaan ze naar een ander duur resort op het eiland. Van andere vriendjes krijgen ze gouden bandjes om gratis te kunnen drinken. Do bemoeit zich weer met Todd, krijgt weer pillen en ze besluiten naar hun huisje op BBB terug te gaan. De volgende morgen zijn Marc en Lilian er niet. Ze ontmoeten Marc wel, maar die weet niet waar Lilian is. Hij dacht ze mee teruggegaan was met Do en dat ze hem had laten zitten. Niemand weet waar Lilian is. Marc en Todd moeten kort daarop terug naar Amerika. Do en Todd spreken af dat het een gewone vakantieliefde was en ze hoeven daarna geen contact meer. Do wordt nerveus als Lilian niet komt opdraven. Ze wil aangifte bij de politie doen, maar daarvoor is het nog te vroeg. Er verdwijnen wel meer meisjes op zo’n vakantie-eiland. Do kan niet wachten en schakelt mensen van het eiland zelf in om tegen betaling onderzoek te doen. De baas van het eiland, Fernandes, wil dat voor 100 dollar per dag doen. Hij geeft haar bruikbare tips. Dominique waarschuwt haar vader die ervoor zorgt dat een man die ze kent als oom Thomas naar haar zal kijken. Die was toch al op het eiland om zaken af te handelen voor Do’s vader. Ook mogen de ouders van Lilian naar Aruba vliegen op kosten van Charles Werner. Intussen heeft de politie de zaak aangepakt. Eerst wordt Lilians mobiel en daarna haar zonnebril op het strand gevonden. Van de mannen van Fernandes komt Do te weten dat Lilian nooit van het Resort op het eiland is teruggekeerd en dat ze moet zoeken naar een Nederlander. De ouders van Lilian komen op Aruba aan: ze zijn boos op Do omdat ze niet eerder gewaarschuwd zijn. Ze helpen ook zoeken. De Arubaanse politie laat Marc overkomen voor verhoor: hij is toch de eerste verdachte omdat hij Lilian het laatst in leven heeft gezien. Er wordt ook een dreigmail met een verzoek om losgeld van een half miljoen dollar verstuurd. Do blijft zoeken naar aanknopingspunten. Die vindt ze in een dagboekje van Lilian dat op haar kamer ligt. Daarom heeft ze het over ene TT, maar wie dat is, weet Do niet. Ze wordt zelf aangeduid in het boekje van Lilian als Remi (nl. Van Do-re-mi). De FBI onderzoekt de zaak en komt erachter dat de mail afkomstig is van een computer in het huisje van Do. Leroy heeft de mail geschreven: hij wil geld vangen, maar heeft niets met de verdwijning te maken. Wanneer ze weer in het dagboekje leest, ziet Do dat Lilian zwanger is geweest en een abortus heeft ondergaan. Dat zou ze tijdens de vakantie aan Do hebben willen vertellen. Do vermoedt dat het gevolg is van de relatie met TT. Maar wie is dat nou toch? Nogmaals vertelt de handlanger van Fernandes dat ze moet zoeken naar een Nederlander. Toevallig loopt ze er tegenaan: het is Thomas die vriend van haar vader. Ineens beseft ze dat ze die vroeger TT noemden, Tante Thomas. Hij neemt haar mee naar de plek waar hij iets met Lilian heeft uitgehaald. Hij bekent dat ze zwanger was van hem en dat hij het verschrikkelijk vond dat ze het kind had laten weghalen. Ze had zijn toestemming niet gevraagd. Daarom hadden ze ruzie gekregen en na het gevecht was ze met haar hoofd op een bankje gestoten. Tenslotte had hij haar onder water geduwd, wat hij nu ook doet met Dominique. Maar die heeft vroeger een vreemde hobby gehad: op de bodem van het zwembad gaan zitten om verdriet te verdringen. Dat komt haar nu goed van pas. Thomas heeft het lichaam van Lilian in zee laten verdwijnen en hij is dat ook van plan met het fraaie lichaam van Do. Maar dan komen Fernandes en Pepe haar te hulp en ze overmeesteren Thomas. Het lichaam van Lilian wordt nog wel gevonden, reeds half vergaan.
(scholieren.com)
Ik heb gekozen voor verwerkingsopdracht L een gedicht maken wat bij het onderwerp van het boek past.

Verloren vriendschap

mijn ogen zijn nat
er wellen tranen in
zo eenzaam heb ik mij jaren niet gevoeld
zo verdrietig, zo leeg binnenin

Wat heb ik verkeerd gedaan
waar ging het mis
wat is er fout gegaan
verdriet is wat het is?

als een plotselinge onweersbui
overkwam mij dit verdriet
tranen rollen over mijn wangen
ik hoop dat niemand het ziet.

nu had ik een vriendin voor het leven
waar ben jij nu gebleven
mijn hart is een stukje gestorven
terwijl ik vriendschap had verworven.


Dit gedicht past bij het verhaal en het thema namelijk: het verhaal gaat over 2 meiden, dikke vriendinnen die samen op vakantie gingen. In het verhaal word verteld dat ze door dik en dun vriendinnen waren en dat ze daarom samen op vakantie gingen. Alleen heeft het verhaal een luguber einde want Lillian word vermoord en zijn ze uit elkaar. Dit gedicht geeft goed weer hoe Do zich zou hebben gevoeld, veel pijn en verdriet. "mijn hart is een stukje gestorven" dit citaat uit het gedicht verteld goed hoe Do zich voelt, ze is een vriendin verloren en omdat ze goede vriendinnen waren is haar hart een stukje gestorven, Lillian zat diep in haar hart want ze waren hele goede vriendinnen, en nu ze er niet meer is, is haar hart kapot van de pijn en is dat stukje hart gestorven letterlijk en figuurlijk. Ik heb gekozen voor een gedicht dat wel rijmt maar wel voor emotie toont, aangezien dit onderwerp niet niks is namelijk de dood van je beste vriendin. Dit kan je niet in een blij gedicht verwoorden. Ik heb ook gekozen voor wat moeilijkere woorden hier heb ik de betekenis van opgezocht zodat het gedicht meer emotie toont.  

zaterdag 1 november 2014

Boekverslag: De kleine blonde dood.


























Mening van het boek:

Ik vond het een goed boek, maar vooral een aangrijpend verhaal. Wat me aansprak was de jeugd die Boudewijn had, en dat het overlijden van zijn vader  hem aangreep. Ik vond de manier waarop het boek was ingedeeld (2 verhalen door elkaar in 1 boek) niet verwarrend omdat het logisch was opgebouwd. Dit komt ook door de schrijver die in sommige stukken een terugblik naar vroeger deed. Ik vind dat de titel niet helemaal klopt, omdat het verhaal meer gaat over de jeugd die Boudewijn heeft gehad in Wassenaar en de herinneringen aan zijn vader (Reinier Büch). Maar ondanks alles vind ik het een goed verhaal.

Samenvatting van het boek:

Het boek is opgebouwd uit negentien korte hoofdstukken. Er lopen twee verhalen door elkaar. Het eerste verhaal gaat over Boudewijn en zijn vader Rainer Büch. Het tweede verhaal gaat over Micky, het zoontje van Boudewijn en Mieke.
In het eerste hoofdstuk gaat de 7-jarige Boudewijn, die bij zijn ouders met vijf broers (zijn op dat moment nog niet allemaal geboren) in Wassenaar woont, op schoolreisje naar een speeltuin ergens in Nijmegen. De leerlingen zullen ook een paar stappen op Duitse bodem mogen zetten. Boudewijn mag van zijn vader beslist niet in Duitsland komen. Als hij voor zijn vader een “landkaartje” (vlinder) wil vangen, komt hij op verboden gebied, en wordt hij aangehouden door twee grenswachters, die hem terug brengen naar de bus. Als Rainer door Boudewijns’ enthousiasme hoort dat hij in Duitsland is geweest, wordt hij woedend en trapt de vlinder kapot (“Ik wil geen Duitse vlinders”). Rainer Büch is namelijk van joodse afkomst en is voor de Tweede wereldoorlog uit Duitsland naar Nederland gevlucht, om tegen Duitsland te vechten, Hij zat bij de luchtmacht. Hij heeft hiervoor verschillende onderscheidingen gekregen, maar ging zich na de oorlog raar gedragen. Hij is namelijk anti-Duits, maar aan de andere kant gebruikt hij bij de reserve politie waar hij bijzat  hard militair optreden,is wat tegenstrijdig .


De moeder van Boudewijn is van Italiaanse afkomst. Als haar man in woede uitbarst, haar en de kinderen slaat en het huisraad stuk gooit, vraagt zij hem te kalmeren en ruimt ze de rommel na afloop weer op. Haar pogingen om het gezellig in huis te maken mislukken altijd door de buien van haar man. Boudewijn heeft aan de ene kant enorme bewondering voor zijn vader (vlinders verzamelen, banden plakken, wandelen en praten) maar snapt aan de andere kant zijn gewelddadigheden niet. Zijn vader lijdt aan hevige stemmingswisseling.
Moeder wil niet dat er een televisie in huis komt, want ze is bang dat haar man dan naar series over de oorlog gaat kijken en daar niet tegen zal kunnen. Verhalen op de radio over de oorlog vormen al een probleem. Vader merkt na zijn terugkomst uit Mexico dat er iemand in zijn geheime kastje is geweest. Daarin bewaarde hij boeken en foto’s over concentratiekampen. Na wederom een woedeaanval is het huis te klein.

Zijn functie als (onder)hoofd van de reservepolitie is erg tweeslachtig. Hij is ontzettend fanatiek in het bekeuren van Duitsers, maar stelt zich aan op Koninginnedag bij het marcheren met de reservepolitie waardoor hij zelfs de krant haalt. Na dit voorval doet hij van enkele onderscheidingen afstand. In het legermuseum, waar hij met de inmiddels 10-jarige Boudewijn naar toe gaat, vernielt hij een pop omdat naar zijn idee de epauletten niet goed zaten. Hij vereert koningin Juliana (haar man helaas niet), militaire parades en vlaggen. Boudewijn krijgt door de problemen thuis zenuwaanvallen en wordt gedurende bijna een jaar naar een inrichting in Brabant gestuurd, waar de boslucht hem goed zou moeten doen. Het is voor Boudewijn echter een verschrikkelijke tijd. Het ergste vindt hij dat lezen verboden is. Als hij na een jaar “ongeneeslijk” naar huis wordt gestuurd blijken de buikpijnen waar hij al twee jaar aan leed een verwaarloosde blindedarmontsteking te zijn, inmiddels is het een buikvliesontsteking, en raakt hij in de ambulance op weg naar het ziekenhuis voor enkele weken in een coma. Rainer zit constant naast zijn bed. Door zijn coma krijgt Boudewijn infusen in zijn armen, maar omdat deze niet goed zijn geplaatst, wordt voor een korte tijd een arm verlamd. Jaren later zal hij (alleen) hiervoor ƒ150,- schadevergoeding ontvangen. Bij de thuiskomst krijgt Boudewijn een fiets en een boekenkast. Iedereen is blij. Tijdens een wandeling vertelt Rainer aan Boudewijn dat het gezin katholiek is geworden. Het joodse geloof blijft een beter geloof, zegt hij, maar je moeder en ik vonden het beter zo. Als Rainer bemerkt dat een van zijn kinderen kikkers opblaast leest hij zijn zonen voor uit “Wissenschaft ohne Menslichkeit”, verslagen van medische experimenten van de nazi’s. Onkel Jobab, de enige levende familie (broer) van Rainer is hiervan een van de slachtoffer, hij is namelijk gek in zijn hoofd. Als de ouders van Boudewijn al geruime tijd gescheiden zijn, krijgt hij een brief van zijn moeder, met een ingesloten kopie van de rouwkaart van zijn vader. Ondanks alle narigheid die er is  geweest , grijpt het overlijden van zijn vader hem erg aan. Twee weken na het overlijden van zijn vader ontvangt hij nog een handgeschreven brief van hem, die hem door zijn vijfde vrouw toegestuurd werd. Slechts de laatste zinnen typt hij over, de rest verbrandt hij. De brief wordt een obsessie voor hem (De grootste kwelling die mijn vader mij had aangedaan). Boudewijn vermoedt dat zijn vader zelfmoord heeft gepleegd, later krijgt hij dit bevestigd. Hij heeft zijn vader voor zijn overlijden nog één keer bezocht. Zijn vader woont met een 18-jarige Deense vrouw, Astrid Nisgren. Boudewijn vertelt dat hij homoseksueel is, een vrouw in verwachting heeft gemaakt, hasj gebruikt en een agent heeft getrapt. Zijn vader trekt wit weg.

Het tweede verhaal gaat over Micky. Micky is het zoontje van Boudewijn en Mieke, de voormalig Engelse lerares van Boudewijn, die 14 jaar ouder is. Boudewijn was totaal nog niet toe aan een kind, maar als hij bemerkt dat Mieke aan de drank is neemt hij een deel van de verzorging op hem. Boudewijn en Micky wonen een jaar samen met Fleurette, een jongensachtige vouw die een dochter heeft. Nadat Fleurette en haar dochter het huis hebben verlaten, menen Boudewijns’ vrienden dat hij mee moet gaan naar Parijs, wat al eerder geregeld was. Hij vertrouwt Micky toe aan Gerda, de beste vriendin van Mieke, met de voorwaarde hem niet aan Mieke te geven. Bij zijn terugkomst blijkt Gerda hem wel aan Mieke te hebben meegegeven, en dat hij bij haar van de trap gevallen is. Hij ligt in het ziekenhuis in coma. Boudewijn gaat eerst bij Mieke langs, vervolgens richting ziekenhuis. Daar wacht hem een veel grotere schok, de val van de trap


Zes jaar na de crematie bezoekt Boudewijn voor de krant een open dag van het crematorium. Nadat de reportage in de krant heeft gestaan, krijgt Boudewijn een boze brief van de directeur. Nu overvalt hem een groot verdriet. Als hij iemand op het station hoort zeggen: ”rouw verjaart niet”, weet hij dat hij het verhaal kan schrijven.

In het laatste hoofdstuk vertelt Boudewijn enkele herinneringen niet groter dan een postzegel die hij koestert. Ze gaan over fijne momenten met zijn vader Rainer en zijn zoontje Micky. Opvallend zijn de parallellen zoals bijvoorbeeld het kapotje op het strand.

(scholieren.com)
Ik heb gekozen voor opdracht B de verschillen tussen film en boek:

Verschillen tussen film en boek:

  •  Boudewijn Büch heet in de film Valentijn Boecke
  •  Mieke’s vriendin Gerda wordt in de film ingeruild voor Valentijns advocaat/vriend Harrold
  • In het boek wordt veel over Boudewijn in zijn jeugd en over zijn familie gesproken. De film gaat bijna alleen over Boudewijns tijd met Micky. Alleen het schoolreisje en de regeling van het verkeer door vader Büch zijn de twee dingen die hier buitenom meespelen.
  • In de film speelt geen Fleurette mee.
  • Het boek is on chronologisch, maar de film daarentegen is chronologisch, afgewisseld met een paar kleine flashbacks door gedachtes.
  • De vakantie in Italië in het boek wordt ingewisseld voor een vakantie in Nederland aan zee.
  • In het boek neemt Boudewijn,Micky in huis omdat Mieke steeds aan de drank is. In de film neemt Boudewijn Micky in huis omdat Mieke hem geslagen heeft op zijn feestje. 
  • In het boek vindt Mieke het niet leuk dat Micky bij Boudewijn komt, maar in de film begint valentijn een recht zaak om Micky te kunnen houden.
  • In het boek schrijft Boudewijn en dicht een beetje, in de film treed Valentijn op met zijn gedichten. 
  • In het boek krijgt Boudewijn een brief van zijn vader, na zijn overlijden. In de film krijgt Boudewijn het kistje met de verschrikkelijke foto’s van de oorlog van zijn vader, na zijn overlijden.
  • In het boek worden de stekkers van de apparaten die Micky in leven hebben gehouden er door de dokters uitgetrokken. In de film trekt Boudewijn ze er zelf uit.
  • In het boek bezoekt Boudewijn Mieke nog één keer, voor de zakelijke dingen. In de film staat Mieke bij de uitgang van het crematorium te wachten en lijkt het toch nog goed te komen tussen die twee.


zondag 31 augustus 2014

Mijn Leesautobiografie

Vroeger, toen ik klein was werd ik voorgelezen door mijn moeder en door mijn oppas, meestal waren dit boeken van Nijntje en Beer Boeloe, ook vond ik het leuk om in zoekplaatjes boeken te neuzen of boeken over vrachtwagens, brandweer en dieren, maar mijn favoriet was toch wel Beer Boeloe.

Toen ik naar de basisschool ging werd ik door mijn moeder, mijn oppas en door oma vaak voor gelezen uit Pinkeltje, dit ging over een kabouter die veel avonturen beleefde met zijn vrienden. Ook de juf las veel voor dit ging meestal over boeken die over het schoolleven van een jongen of meisje ging. Toen ik in groep 4 was werd ik regelmatig uit de klas gehaald voor tutor lezen, dit is lezen met een jongen of meisje uit hogere groepen zodat je het lezen beter onder de knie krijgt, dit heb ik veel met een meisje gedaan,In die tijd las ik thuis veel in de boeken van  Snelle Jelle, dit was een boek over Jelle die heel goed kon voetballen en hij was altijd super snel vandaar de naam Snelle Jelle, dit boek vond ik niet super leuk het boek was heel erg langdradig en daarna zijn we ook overgestapt op boeken die je makkelijker leest. Op school werd ook vaak een stukje uit de bijbel gelezen, meestal waren dit de leukere verhalen die in de bijbel stonden zodat de leerlingen wel het verhalen bleven volgen en niet ondertussen andere dingen gingen doen maar juist gefocust waren op het verhaal.

Thuis las ik vaak strip boeken over Donald Duck (3 jaar lang ben ik hier abonnee van geweest), maar vooral las ik uit De Wondersloffen Van Sjakie (dit boek lees ik  nog wel eens omdat ik het verhaal gewoon heel leuk vind) dit verhaal is verdeeld over 31 boeken dit zijn voornamelijk stripboeken maar ook is er 1 normaal boek van. (Dit boek is trouwens vertaald uit het Engels daar heet het niet De Wondersloffen van Sjakie maar Billy's Boots). Het verhaal gaat over Sjakie Meulemans (in het Engels Billy Dane), hij kan totaal niet voetballen maar op een dag krijgt hij oude, afgedraagde voetbalschoenen van zijn idool Voltreffer Vick (in het Engels Dead Shot Keen). Door deze schoenen kan Sjakie in een keer heel goed voetballen en zijn schoenen sturen hem altijd naar de juiste plek waar de bal uiteindelijk terecht komt, maar hij heeft niet alleen de voetbalschoenen van Voltreffer Vick gekregen maar ook zijn Cricket schoenen hierdoor speelt hij ook nog eens heel goed Cricket .

Na de basisschool komt de middelbare school net als bijna iedereen. Hier moest je lezen voor boekverslagen (vanaf klas 3). In klas 1 en 2 moesten we 1 boek lezen en daar moesten we dan een klein verslagje van maken of een poster waarom andere klasgenoten dat boek moesten lezen. In klas 3 begon het lezen voor je boek verslag, je moest in totaal 8 boeken (4 boeken in klas 3 en 4 boeken in klas 4) en je las van de 8 boeken 2 gezamenlijk met de klas en aan het eind van je 3e jaar moest je 4 boekverslagen inleveren en in de 4e klas weer 4 en dan kreeg je er aan het eind van de 4e klas een mondelinge overhoring over al je boeken.

Ik heb een persoonlijke top 5 van mijn favoriete boeken gemaakt:
1, Ik Zlatan
Dit is op dit moment mijn favoriete boek die ik gelezen heb, het gaat over het leven van Zlatan Ibrahimoviç.
Door dit boek heb ik een sympathie voor deze man gekregen, wat hij allemaal heeft meegemaakt en hoe hij aan de top is gekomen heb je alleen maar respect voor.
2. Bon Bini Beach
Dit boek heb ik gelezen in de vakantie en ik vond dit boek een heel leuk boek ook al lijkt het in het begin een vrouwen boek valt het reuzen mee dit gaat over 2 meiden die op vakantie gaan naar Aruba gaan en hier iets heel ergs mee maken. Dit boek leest heel makkelijk en vlot door en de inhoud was zelf ook heel leuk.
3. Harry Potter
Ik heb deze boeken gelezen in de 1ste en 2e klas en deze boeken zijn leuk geschreven, ook al zijn deze boeken heel dik je wilt weten wat voor avonturen ze beleven en daardoor is het boek heel makkelijk en snel te lezen.
4. Baantjer
Ik heb aardig wat Baantjer boeken gelezen en ik vind het leuke boeken waar je je hoofd wel bij moet houden om het verhaal te snappen (ik vind veel detective boeken leuk).
5. De Wondersloffen van Sjakie
Zoals ik hier boven al heb beschreven wat ik van het boek vind. Het is niet echt een boek maar meer een strip maar ik kon niet zo snel op een ander boek komen wat ik heel leuk vond en deze eigenlijk wel in mijn top 5 hoort.

Wat voor type lezer ben ik?
Ik ben een herkennend lezer:
Ik vind het fijn om personages, situaties en gebeurtenissen in een boek te herkennen.
Voor jongeren zijn het herkenbare onderwerpen en personages.
Dit zijn Niveau 2 boeken.

Plannen voor de vierde klas (havo)
Ik heb nog geen ideeën voor wat voor boeken ik ga lezen dit school jaar, ik weet wel hoe ik de boeken ga zoeken via www.lezenvoordelijst.nl. Ik verwacht van de Nederlandse docent dat als er iets fout is met verslagen ze me wel uitlegt wat er aan veranderd moet worden en niet zegt van ja dit is fout verbeter het maar want dan heb ik geen idee wat ik moet veranderen.

Geschreven door:
Mark Gerritsma
H4B