Boekverslag De Aanslag

Mening

Het was een goed boek om te lezen. Het was spannend, aangrijpend, ontroerend. Je kon je helemaal inleven in de hoofdpersoon. Wat mij het meeste aansprak was toch wel de aanslag zelf. Dat Fake Ploeg werd doodgeschoten voor de buren van Anton en dat de fam. Korteweg het lijk snel voor Antons huis neerlegden. 
Ik heb geen negatieve dingen gevonden aan dit boek. Alles hangt heel erg in verband met elkaar. Het is helemaal op elkaar afgestemd. Ieder dingetje heeft wel een diepere betekenis. Ik denk dat dit boek een verhaal apart is. Er zijn natuurlijk wel veel boeken over de oorlog, maar dit boek besteed meer aandacht aan het leven daarna. Wat de oorlog met zich mee heeft gebracht in het leven van de mensen die het bewust hebben meegemaakt. 
Er is natuurlijk altijd de vraag wie is er schuldig…Ik denk dat je voor je zelf moet weten wie dat is in het boek. Of het zijn de Duitsers of het zijn Truus en Cor. Als Ploeg niet was doodgeschoten waren en misschien wel meer Joden vermoord.. Ik zou een ander zeker aanraden om dit boek te lezen. Het is zo’n mooi boek. Hij weet het ook precies goed te brengen. Ik weet niet precies of het echt is gebeurd, maar dat zou natuurlijk heel goed kunnen.

Samenvatting

Eerste episode: 1945
Het is januari 1945. In Haarlem zit het gezin Steenwijk (moeder, vader, Anton en Peter) in de eetkamer van hun villa. De jongens maken ruzie, het is koud en er wordt besloten tot een spelletje mens-erger-je-niet voor het slapengaan. De rust wordt echter ruw verstoord door harde knallen op straat en vol ontzetting ziet het gezin hoe de NSB’er Fake Ploeg wordt doodgeschoten en door de buren Korteweg voor huize Steenwijk wordt gelegd.

Peter wil naar buiten om het lichaam weg te halen, maar wordt tegengehouden door de ouders. Het duurt niet lang voor de Duitsers aankomen en Anton en zijn ouders meenemen. Peter is erin geslaagd te vluchten. Anton wordt in een auto opgesloten, ziet zijn ouders verdwijnen.

Hij wordt naar het politiebureau gebracht en moet in een cel slapen, waar hij een aardige vrouw ontmoet die hem gerust stelt. Een uur later wordt Anton uit zijn cel gehaald en per motorfiets naar de plaatselijke bevelhebber gebracht. Deze weet niet waar zijn ouders zijn, maar als Anton vertelt over zijn oom en tante in Amsterdam, wordt besloten dat hij daarheen gaat. De vrachtwagen die hem wegbrengt, wordt onderweg getroffen door een luchtaanval, maar Anton komt toch veilig in Amsterdam aan.

Tweede episode: 1952
Na de bevrijding, horen Anton en zijn oom en tante dat zijn ouders en broer Peter op de avond van de aanslag gedood zijn. Anton blijft bij zijn oom en tante wonen en gaat medicijnen studeren. Op twintigjarige leeftijd, in 1952, keert hij terug naar Haarlem – op uitnodiging van een studiegenoot.

Het feest wordt gehouden in de buurt van zijn oude straat, en als er foute grappen worden gemaakt over de Korea-oorlog in vergelijking met WO II, verlaat Anton het feest. Hij komt weer in zijn oude straat en wordt gezien en binnengevraagd door zijn oude buurvrouw Beurner, wier man dement is geworden.

Ze vertelt Anton dat zijn ouders werden vermoord omdat ze de Duitsers aanvielen, dat de buren Korteweg zijn verhuisd en dat er op de plek waar eerst Antons huis stond, een monument is opgericht voor oorlogsslachtoffers. Als Anton erheen gaat, ziet hij dat de namen van zijn ouders er wel op staan, maar die van Peter niet. Thuis vraagt hij zijn oom en tante waarom ze hem nooit verteld hebben over het monument. Ze zeggen dat ze dat wel hebben gedaan maar dat hij er niet heen wilde.

Derde episode: 1956
Tijdens zijn studie gaat Anton op kamers wonen, een eindje bij zijn oom en tante vandaan. Hij specialiseert zich in de anesthesie. Ondertussen neemt het communisme wereldwijd toe en ook in Nederland breken relletjes uit. Anton houdt zich er verre van, maar op een avond is hij getuige van een geweldpleging door politie en tot zijn grote verbazing bevindt Fake Ploeg junior zich in de menigte – de zoon van de vermoorde NSB’er, zoveel jaren geleden.

Anton vraagt hem binnen en ze praten over hun veranderde levens. Fake, die destijds bij Anton in de klas zat op het lyceum en gepest werd met zijn vader, werkt nu in een huishoudzaak en is ervan overtuigd dat de communisten de oorlog veroorzaakten. Na de dood van zijn vader raakten zijn moeder en hij aan de bedelstaf. Hij weigert te geloven dat zijn vader een slecht mens was. Uit frustratie, woede en verdriet gooit Fake een steen door de kamer en vertrekt, maar komt even later terug en bedankt Anton omdat hij het op school altijd voor Fake opnam.

Vierde episode: 1966
Jaren gaan voorbij. Anton wordt arts-assistent en trouwt met Saskia de Graaff, met wie hij een dochtertje krijgt, Sandra – zijn oom is dan al overleden. Saskia’s vader, meneer De Graaff, heeft in de oorlog gediend als verzetsstrijder. Als een goede vriend van hem overlijdt, breekt er in een café na de begrafenis een discussie los over de ware redders van de oorlog: de Amerikanen of de Russen.

Tot zijn verbazing ontmoet Anton hier een zekere Cor Takes, de moordenaar van Fake Ploeg. Buiten praten zij met elkaar, en Cor vertelt dat hij Fake doodde omdat het moest, ongeacht de gevolgen. Anton komt erachter dat de vrouw met wie hij die nacht in de cel zat, de vriendin van Cor was die ook meedeed aan de moord – Truus Coster, die ook vermoord werd door de Duitsers. Er blijft één brandende vraag over: waarom werd het lichaam van Ploeg door de buren Korteweg voor Antons huis neergelegd?

Anton gaat met Sandra en Saskia naar het strand, waar hij ligt te denken over Truus. Thuis gebeurt ditzelfde, en bij het zien van een foto van Saskia beseft Anton dat hij zich Saskia en Truus hetzelfde voorstelt. De volgende dag gaat Anton weer naar Takes toe.

Er is dan veel media-aandacht voor de vrijlating van een oud-officier van de SS, die veel mensen vermoord heeft. Ook Takes en Anton zijn hierdoor van streek. In het souterrain van Takes’ appartementgebouw praten ze over Truus, die Fake de laatste twee schoten gaf en door hem zelf neergeschoten werd. Op een foto van haar ziet Anton dat ze op Saskia lijkt. Takes heeft nog steeds haar pistool.

Laatste episode: 1981
De tijd verstrijkt en Anton wordt ouder. Hij scheidt van Saskia en hertrouwt met Liesbeth, met wie hij een zoon krijgt: Peter. Hij brengt zijn vakanties door in Toscane en krijgt af en toe last van paniekaanvallen als hij ineens een flashback heeft van 1945. Als zijn dochter Sandra zestien is, neemt hij haar mee naar zijn oude straat.

Ze mogen binnen in het huis dat nu op de plek van Antons ouderlijk huis staat en ineens ziet Anton op het monument ook de naam Takes, waarmee waarschijnlijk Takes’ broertje bedoeld wordt. Samen met Sandra bezoekt Anton Truus’ graf.

In 1981 zijn er demonstraties tegen atoomenergie waar Anton zich niets van aantrekt, maar hij wordt gedwongen mee te doen als hij last krijgt van kiespijn en zijn tandarts alleen wil helpen als hij mee gaat demonstreren. Op die demonstratie treft Anton niet alleen zijn inmiddels negentienjarige zwangere dochter Sandra en haar niet zo fatsoenlijke vriend, maar tot zijn verbazing ook zijn oude buurvrouw Karin Korteweg, degene die samen met haar vader het lijk van Fake Ploeg bij Anton voor de deur sleepte.

Karin vertelt dat Peter die nacht bij hen naar binnen glipte, hen onder schot hield en even later doodgeschoten werd door een Duitser. Ook komt Anton erachter dat het lichaam van Ploeg bij hen op de stoep belandde omdat meneer Korteweg zijn geliefde hagedissenverzameling niet wilde opgeven.

Nadat Karin en haar vader zagen hoe Anton en zijn familie beschuldigd werden – na verhoor werden zijzelf vrijgelaten – kreeg haar vader een gigantisch schuldgevoel en vermoordde hij zijn hagedissen. Na de oorlog verhuisden ze, maar Karins vader pleegde in 1948 zelfmoord, uit angst dat Anton zich op hem zou komen wreken.

Tot slot vraagt Anton aan Karin waarom ze Fake juist voor zijn huis neerlegden en niet bij het bejaarde echtpaar Aarts. Karin antwoordt dat haar vader dat niet wilde omdat het echtpaar Aarts joden in huis had. Na deze ontdekking loopt Anton weg bij Karin en vervolgt samen met zijn zoon Peter de demonstratiestoet.

Argumentatieschema:

Structurele argumenten: Het boek heeft een erg samenhangende structuur. Als eerst krijg je het proloog. Dit gaat over hoe het was net voor de aanslag. In de rest van het boek wordt het leven van Anton verteld. Hoe hij met alle problemen is omgegaan. Aan het eind van het boek heb je antwoord op alle vragen gekregen. Dit vind ik erg fijn, omdat je het boek dan echt volledig hebt afgesloten.

Emotionele argumenten: Je wordt meegesleurd in het leven van Anton. Je leert hem goed kennen en je weet wat hij allemaal heeft mee gemaakt en hoe hij dit  verwerkt. Het verhaal begint heel zielig, als zijn familie overlijdt. Maar er wordt niet heel veel over zijn gevoelens gesproken. Dit vond ik soms wel jammer. Ik vond het boek wel heel boeiend. Er zijn namelijk zo veel rare dingen gebeurd in de tweede wereld oorlog. Dat kan je je gewoon niet meer voorstellen. Door dit boek lukt dat toch wel aardig. En het is allemaal verschrikkelijk.

Intentionele argumenten:Het allerbelangrijkste van de schrijver was volgens mij laten zien hoe erg de oorlog was en wat voor ondenkbare dingen er gebeurd zijn. Ik ben het er totaal mee eens dat we ons daar erg bewust van moeten zijn. Ook wilde de schrijver volgens mij laten zien dat er niet één schuldige is aan de dood van de familie van Anton. Dit waren meerdere mensen. Sommige heel direct, andere wat indirecter, maar allemaal hadden ze er toch wat mee te maken. Dit voorbeeld is iets wat heel vaak zo was in de oorlog en daar ben ik het ook mee eens. In oorlogen zijn vaak veel mensen schuldig. Ik had wel het gevoel dat de schrijver in dit verhaal vooral de schuld legde op de communisten en op de schutters. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Ik vind dat de Duitsers het aller meest schuld hebben, omdat zij hebben gezorgd dat dit probleem is ontstaan en dat daardoor Fake Ploeg is neergeschoten en hierdoor de Duitsers de familie van Anton hebben neergeschoten.

Realistische argumenten: Het verhaal is heel realistisch. Het is een goede weergaven van de werkelijkheid. Wat ik mooi vind in het boek is dat je het eerst door kinderogen ziet. Anton is nog onschuldig en aan het eind van het boek is hij volwassen en heeft hij door gekregen hoe de wereld in elkaar zit en dat alles niet zo was al dat hij dacht dat het was.

Vernieuwingsargumenten: In dit boek staan veel prikkelende ideeën. Je wordt steeds geconfronteerd met schuld. Veel mensen blijken schuldig te zijn, maar niet iedereen is daardoor ook meteen slecht. Dit laat je erg over alle situaties nadenken.

Stilistische argumenten: De taal van het boek is niet heel moeilijk. Hierdoor vond ik fijn om te lezen. Het leest best makkelijk. Dit maakt het niet altijd mooier. Soms zou het misschien wel iets minder kort door de bocht verteld kunnen worden. Maar voor de rest is het wel goed geschreven. Het einde is wel wat saaier dan het begin. Dat is wel jammer.

Boekverslag Een Tafel Vol Vlinders

Mening:

Ik vond het een goed en overzichtelijk boek om er een verslag over te maken. Het was leuk en prettig om te lezen omdat ik wist dat het een modern boek is. Dat vind ik in het algemeen makkelijker om te lezen. In het verhaal zat niet veel spanning maar daarom heb ik het boek ook niet uitgekozen. Het boek was wel heel erg gevoelig en dat vind ik ook heel erg prettig omdat je je dan heel goed kan verplaatsen in het boek zelf. Er werden namelijk veel momenten in het boek geschreven waarin de hoofdpersoon naar zichzelf keek en dat maakt het nou echt een emotioneel en gevoelig boek. Hierdoor heb ik echt mezelf kunnen meeleven in de gevoelens van Bram.  Het was helemaal niet de afloop die ik had verwacht maar dat vond ik ook niet gek omdat ik meestal denk dat het anders afloopt dan dat er echt in het boek staat. Ik vond het eind wel heel erg open maar dat heeft mij niet geërgerd in dit boek. Hierdoor kwam het verhaal ook realistisch over en omdat er geen humor in zat was het ook heel realistisch over.

Samenvatting:

Deel 1
Fred Berkow is journalist en reislustig. Hij is op het moment dat de novelle begint op reis in Siberië, waar hij met een klein maar dapper gezelschap de krater van de Gloebinyi-vulkaan beklimt. Hij durft niet helemaal tot het einde te gaan.
Wanneer ze weer teruggekeerd zijn, belt hij zijn vrouw Carla, maar tegelijkertijd belt zij hem.. Ze vraagt hem straks terug te bellen en vanaf dat moment voelt Bram zich onrustig. Hij denkt dat Bram dood is en hoort zich zelf al een toespraak houden voor zijn overleden zoon.
Daarna denkt hij terug aan de wijze waraop hij Bram leerde kennen. Bram was de 3-jarige zoon van Nicolien en vanaf het eerste moment was hij niet alleen op Nicolien gevallen maar ook op haar zoontje. Hij voelde meteen liefde voor het ventje en hij doet er heel veel voor. Ook al is Fred zelf nog maar jong (19 jaar) Nicolien laat Fred daarna in de steek voor een tandarts, maar Bram mag steeds komen wonen bij hem. Ze doen aan een soort co-ouderschap. Bram is een heel slim ventje dat al snel kan lezen en schrijven. Hij wil ook te allen tijde voorkomen dat Bram confectie wordt, zo’n doorsneemannetje. Bram moet origineel blijven.
Brams echte vader is een week na de geboorte weggelopen. Volgens Nicolien was het een echte klootzak.

Als de tandarts Nicolien zwanger maakt, stelt deze ook voor om Bram te “echten.” Hij heeft namelijk ook een vervelende achternaam. Bontje, maar Fred is het niet eens met het voorstel. Wanneer Bram acht is, wil hij van Fred weten wat zijn vader heeft uitgespookt. Die heeft namelijk zelfmoord gepleegd door van een dak te springen en Fred laat de plek zien aan Bram waar dit is gebeurd. Vooralsnog maakt het niet veel indruk. Fred maakt reizen met Bram en die mag dan als schrijvertje ook zijn reisverhalen publiceren in de bladen. Dat is in het begin erg succesvol en Fred denkt dat Bram later echt een schrijver zal worden. Bij een van die reizen naar Schotland krijgen ze verschil van mening over een te volgen route. Bram doet zijn eigen zin en raakt even verdwaald van Fred. Wanneer hij ’s avonds naar hem zoekt, ziet hij aan de overkant van een vijver een silhouet. Fred vaagt zich af of die “vijverspook” Bram is, maar hij vraagt er niet naar. Daarna gaan ze steeds minder vaak samen op reis en op één van zijn soloreizen ontmoet Fred Carla: een heel aardige vrouw die bovendien goed voor Bram is.
Die is wel intelligent maar werkt niet hard op school. In zijn jeugd heeft hij van Fred een boek gekregen overeen magische steen in Nieuw-Zeeland. Die moet je aanraken en dan begint je leven opnieuw. Hij wil de man van het verhaal zijn en naar Nieuw -Zeeland vertrekken. Bram gaat daarom na zijn eindexamen werken om de reis te kunnen maken. Zeer tot verdriet van Nicolien en de tandarts. Bram weet wel Nieuw-Zeeland (via Griekenland) te bereiken , gaat ook naar de magische steen, maar komt daarna toch vrij snel weer terug naar Nederland.
Hij gaat als chauffeur werken bij een transportbedrijf. Fred wil hem uitnodigen om mee naar Siberië te gaan, maar Bram weigert. Wel zal hij Fred naar Schiphol brengen. Wanneer hij Bram gaat afhalen, ziet hij dat de jongen verliefd is. In de auto vertelt hij over zijn liefde Emma die voor hem geschapen is. Fred waarschuwt hem voor te veel impulsiviteit. Geniet eerst van je leven is zijn advies aan Bram. Dan vraagt hij vlak voor Schiphol nog of Bram het vijverspook was. Die ontkent het.

Deel 2
Dit deel is in de vorm van een dagboek van Bram. Hij vertelt van zijn eerste bijzondere ontmoeting met Emma, een meisje dat hij op de tram ontmoet door een wonderlijk toeval. Maar hij vindt dat het geen toeval is, sinds hij in Nieuw-Zeeland is geweest. Hij heeft daar wel een oudere vrouw Naomi Silver “gehad”. (ze was 36 jaar geweest toen hij korte tijd bij haar verbleef. Het meisje heeft een vriend in Amerika en zal binnenkort met hem trouwen. Maar ze wordt toch ook verliefd op Bram en het duurt niet lang of ze hebben voor de eerste keer seks met elkaar. Dat gebeurt op de kleine kamer van Bram en daarna brengt hij haar steeds naar huis, waarbij ze elkaar altijd kussen bij de tramhalte. Een mooi ritueel. Ze denken dat ze de twee helften van de ziele zijn ,zoals in de klassieke mythologie wordt voorgesteld.
Hoewel ze een lager IQ heeft dan Bram, vindt hij dat toch niet zo erg. Ze maakt het uit met haar vriend die overkomt : een erg zekere en saaie jongen. (Arnold Danmaarweer, bijnaam omdat ze altijd na een verkering weer op hem terugviel)
Emma heeft ook een eigen poldertje waar vrijwel niemand komt en waar ze dus ook de liefde in het open veld kunnen bedrijven. Ze worden aanvankelijk steeds gekker op elkaar. Doen dingen die verliefden doen: bijvoorbeeld overdag in de auto van de zaak naar het polderweitje om daar te vrijen.
De illusie wordt dan ook later wreed verstoord wanneer twee milieutypes in het poldertje bloemen komen plukken.
Bram gaat Fred wegbrengen naar Schiphol, zodat hij een week de auto van zijn stiefvader heeft om met Emma naar het strand te kunnen gaan. Hij praat met hem over zijn liefde voor Emma en zijn vader waarschuwt hem voor een te vaste band op een te jonge leeftijd.. Op de terugweg rijdt hij op een weg langs een spoorbaan, waarlangs verlepte sla groeit.
Bram gaat ook nadenken over zijn biologische vader Emma en zoekt contact met zijn grootouders van die kant. Hij maakt een afspraak en wanneer hij ze ontmoet, weet zijn oma hem zover te krijgen dat hij gaat nadenken over zijn bestaan. “Breek met alles”. Zegt zijn oma. Hij gaar weg bij het transportbedrijf en wil nu Nederlands gaan studeren, maar zijn eerste kennismaking met de studentes, is niet best. Hij weet niet goed wat hij moet doen: weggaan en eerst reizen en hopen dat Emma op hem zal wachten. Of blijven voor Emma en dan toch meer een confectiemannetje worden. Dan neemt hij een beslissing. “ De rest van mijn leven is een tafel vol vlinders [ zie de titelverklaring]

Hij gaat in Freds auto met Emma naar het strand en besluit haar recht in haar gezicht te zeggen dat hij niet meer van haar houdt. Resoluut keert Emma zich om en zegt dat ze hem nooit meer wil zien. Waarschijnlijk gaat ze weer terug naar Arnold “Danmaarweer.” Diezelfde avond heeft hij al spijt. Hij gaat schrijven aan zijn tafel. De tafel met vlinders raakt leger en leger.
Bram wordt ineens depressief: hij denkt dat hij de mensen in zijn omgeving ongeluk brengt. Hij neemt een besluit: .
Ik ben geen Tepuki, ik ben de zoon van Menno Bontje van wie ik niets weet, behalve dat hij de kracht had om te den wat ik ga doen. Zijn moeder heeft het me zelf gezegd: “Breek met alles wat je dacht te zijn.”
Mijn sleutels liggen voor me, klaar om mee te nemen. Sorry van je auto, Fred. Ik stap in en rijd naar de verlepte kropjes sla. Daar kijk ik op mijn horloge en zal zien dat het op nul staat.
En nu krijg ik te zien wat geen schrijver kan beschrijven: het opdrogen van de laatste punt.

Emma.

Argumentatieschema:

Voor mijn argumentatieschema heb ik gebruik gemaakt van verschillende soorten argumenten:

Emotieve argumenten: Het boek roept geen gevoelens bij me op. Ik ben nooit in een positie als die van Bram geweest dus kan ik me daar weinig bij voorstellen.
Esthetische argumenten: Het boek is in twee delen verdeeld; Het vijverspook en Het scherfje. Beide zijn ze ongeveer even lang. In het eerste deel gaat het vooral over Fred. In het tweede deel komt Bram aan de orde.
Morele argumenten: In dit boek zijn geen overduidelijke standpunten te vinden
Realistische argumenten: Het verhaal is zeer realistisch, alles wat in dit boek gebeurt kan waar gebeurd zijn. Zelfmoord, reizen en relaties komen allemaal voor op de wereld.
Structurele argumenten: Het boek is in niet-chronologische volgorde verteld. Het boek begint bij het heden en vervolgd zich met flashbacks.
Intentionele argumenten: Het doel van dit boek is het vermaken van mensen. Ook mensen laten nadenken over zelfmoord.
Realistische argumenten: Het verhaal is zeer realistisch, alles wat in dit boek gebeurt kan waar gebeurd zijn. Zelfmoord, reizen en relaties komen allemaal voor op de wereld.

Boekverslag Het Gouden Ei

Mening:

Ik vond het een erg leuk verhaal om te lezen en de spanning heeft mij al die tijd dat ik het las, vastgehouden. Dit boek had ik dan ook snel gelezen. Er is geen één moment dat ik me verveelde en door de schrijfstijl van Tim Krabbé blijft het boeiend om te lezen. Daarnaast vond ik het leuk dat je als lezer op de helft van het boek meer te weten komt dan Rex zelf. Dit maakt het toch een stuk spannender. Van te voren had ik niet verwacht dat ik het zo’n leuk boek zou vinden. Het verhaal is voor iedereen te begrijpen en door de schrijfstijl is het ook voor iedereen te begrijpen. Kortom: ik vind het een aanrader.

Samenvatting:

Rex Hofman en Saskia Ehlvest, een stelletje, zijn onderweg naar een vakantiehuisje in de heuvels boven de Middellandse Zee bij Hyères. Omdat de kilometerteller al een tijdje kapot is, moet de kilometerstand met de hand bijgehouden worden, zodat Saskia en Rex weten wanneer ze moeten tanken, dit om te voorkomen dat ze ergens langs de weg zonder benzine komen te staan. Ook deze reis is dit weer het geval, en na de kilometerstand een tijdje bijgehouden te hebben vindt Saskia het tijd om weer te gaan tanken. Ze wil het tenslotte niet nog een keer meemaken om alleen zonder benzine langs de kant te staan, terwijl Rex lopend naar een ver benzinestation moet.
Als ze bij een TOTAL-benzinestation zijn, gaan ze tanken en daarna vindt Saskia het tijd om te ontspannen. Daarom gaat ze wat drankjes halen en besluit om haar angst daarna te overwinnen: zij gaat de rest van de rit rijden zodat Rex wat kan rusten. Nadat ze haar rijbewijs heeft gehaald heeft ze nooit meer gereden, dus ze vindt het eng om te gaan rijden.
Als ze drankjes gaat halen in het benzinestation komt ze niet meer terug. Rex gaat haar zoeken maar nergens in het benzinestation is ze te vinden. Daarom besluit hij om naar binnen te gaan en aan het personeel te vragen of ze haar gezien hebben.
Ze hebben haar wel gezien en ze is zelfs met drankjes uit het benzinestation gelopen, maar daarna hebben ze haar niet meer gezien. Rondom het benzinestation is Saskia ook niet te vinden en als Rex met de chef gepraat heeft en weer terug naar de auto gaat ziet hij iets opmerkelijks: de fietsen zijn van het dak van de auto weg.

Acht jaar later is Rex met Lieneke op vakantie, een vrouw die één jaar jonger is dan Saskia. Ze vinden elkaar wel leuk en praten veel over gevoelens en ook daar komt Saskia weer naar boven. Ze is nog steeds kwijt en niemand weet wat er met haar aan de hand is en waar Saskia op dat moment is.
Na een tijdje meldt iemand zich bij Rex thuis: een Frans sprekende man die beweert dat hij Raymond Lemorne heet. Hij vertelt aan Rex dat hij meer weet over de verdwijning van Saskia en hij vraagt of Rex mee wil gaan, zodat hij aan Rex uit kan leggen wat er is gebeurd. Dan krijgt Rex te horen dat Saskia dood is en dat hij de rest alleen te weten krijgt als hij hetzelfde ondergaat. Omdat Rex graag wil weten wat er is gebeurd, besluit hij om mee te gaan.
Bij het TOTAL-benzinestation blijkt dat Saskia daar in de auto is gegaan. Meer krijgt Rex niet te weten, want hij krijgt een slaapmiddel en wordt een tijd later ergens alleen wakker. Het blijkt dat hij ergens alleen onder de grond op een matras ligt. En dan beseft hij het zich: Saskia is levend begraven.

Lieneke hoort verder helemaal niks meer van Rex en voor iedereen zijn Rex en Saskia voor altijd verdwenen.

Uiteindelijk blijkt dat Lemorne de ontvoerder en moordenaar is. Hij probeerde al een tijdje vrouwen te kidnappen en heeft op allerlei manieren geprobeerd om vrouwen mee te krijgen. Op een dag kwam hij bij het TOTAL-tankstation en daar zag hij Saskia: een vrouw die hem aan zijn dochter deed denken. Nadat ze wat gepraat hadden over geld wisselen, zag Saskia zijn sleutelhanger van zijn autosleutels en ze vond deze zo mooi dat ze er ook eentje wilde hebben.
Lemorne beweerde dat hij handelde in zulke sleutelhangers en vroeg of ze mee naar zijn auto wilde om er eentje van hem over te nemen. Toen ze bij zijn auto was kreeg ze een klap waardoor ze op de achterbank viel en gelijk meegenomen kon worden.

Argumentatie schema:

Stelling: Ik zou Het Gouden Ei zeker aanraden aan andere leerlingen!

Ik ben het met deze stelling eens omdat ik het zelf een heel goed boek vindt. Om dit te bekrachtigen heb ik hier een paar argumenten met voorbeelden waar om Het Gouden Ei zo'n goed boek is.

Ik vind dat het boek veel lijkt op de wereld hoe het nu is. Denk bijvoorbeeld aan het gedeelte wanneer Saskia ontvoerd werd en uiteindelijk vermoord. Deze dingen gebeuren gelukkig niet vaak maar wel eens in de zoveel tijd. Ook speelt het verhaal zich af wanneer ze op vakantie naar Frankrijk gaan. Ze stoppen bij een benzine station (pagina...). Mensen die met de auto op vakantie gaan kunnen zich hier dan goed in verplaatsen. Wat minder realistisch is, is dat Rex er zelf voor kiest om de zelfde dood te ondergaan als Saskia. Al helemaal omdat hij dit pas na 8 jaar doet en ondertussen al een nieuwe vriendin heeft gevonden. Dit zou iemand bijna nooit doen en al helemaal niet als diegene een nieuwe liefde heeft gevonden.

Het boek was ook heel spannend omdat de gebeurtenissen snel achter elkaar kwamen. Het boek werd ook spannender gemaakt doordat het verhaal niet-chronologisch is geschreven. Doordat flashbacks realistisch geschreven zijn, kwam steeds meer in het verhaal en werd het boek steeds leuker. Ook kreeg je steeds meer vragen over het boek en wou je verder gaan lezen om een antwoord erop te krijgen.

De manier van vertellen heb ik nog niet eerder gelezen omdat het boek veel gebruik maakt van flashbacks. Het boek was ook erg kort maar dat betekent niet dat het slecht is of dat je het daarom moet lezen. Het boek was kort maar heel krachtig, ik zat zelf nadat ik wist wat er gebeurt was na te denken over wat er nou daadwerkelijk gebeurt was in het boek.

Door het gebruik van het niet-chronologisch vertellen bevat het boek veel open plekken. Want de lezer moet zelf de open plekken opzoeken en invullen. bijvoorbeeld: Hoe Raymond het is gelukt om Saskia te ontvoeren. Maar daardoor ontstaat er een soort spanning omdat je niet precies alles weet, dus je blijft benieuwd over hoe het is gebeurt.

Het boek is niet moeilijk geschreven, de woordkeuze is vrij gemakkelijk. Er is wel sprake van veel symboliek. Bijvoorbeeld: De droom over het gouden ei. Er zijn verschillende dialogen in het boek te vinden. Bijvoorbeeld: Wanneer Rex na 8 jaar Raymond ontmoet en met hem in gesprek gaat.

Kortom is Het Gouden Ei een leuk boek om te lezen, niet-chronologisch (dit komt door flashbacks) geschreven. Het boek is op de meeste opzichten realistisch maar ook zijn er momenten die niet gauw in het dagelijks leven plaats vinden. Door de open plekken in het boek is het boek heel spannend omdat je wil weten hoe het boek afloopt.

Dit boek moet je lezen als je een goed boek wil hebben voor je lijst!

Boekverslag Cel

Mening:
Ik vond het een leuk boek maar het was eerder grappig dan spannend. De sarcastische humor beviel me wel. Naar het einde toe vond ik het verwarrend worden… de einden werden zo vreemd aan elkaar geknoopt dat ik het met momenten ongeloofwaardig begon te vinden.

Samenvatting:
Michael Bellicher is op weg naar een afspraak als de auto voor hem een zwaar ongeluk krijgt. De twee inzittenden zijn op slag dood. Michael belt 112 en hulpdiensten zijn onderweg. Hij pakt een pen op die bij de ongeluk ligt. De politie stelt hem steeds dezelfde vragen (omdat hij de enige getuige was) en als ze zijn naam opzoeken, blijkt dat Michael wordt gezocht. Hij wordt naar het politiebureau gebracht in Monster, maar hij weet nog steeds niet waarom. Eenmaal daar aangekomen, beweert de politie dat een BMW 5 die op Michael’s naam stond, een fietser heeft aangereden en overleed. Michael zegt dat hij in Den Haag was op weg naar Binnenlandse Zaken. Als de rechercheur vraagt of hij dat kan bewijzen, is dat niet het geval. De afspraak waar hij naartoe ging, werd op het allerlaatste moment afgezegd, waardoor niemand hem daar daadwerkelijk had gezien. Hij krijgt een advocate, Guusje van Donnee. Michael zit twee nachten in de cel en wanneer hij vrijkomt, krijgt hij te horen dat Bas Hoogeman en zijn chauffeur in de auto zaten. Bas Hoogeman kwam vaak op tv en was een publiekstrekker. Hij had ook vijanden en de ongeluk is waarschijnlijk een misdrijf. Michael gaat ook naar de politie om aangifte te doen van identiteitsfraude. Michael’s compagnon, Gijs, geeft hem een hele goede advocaat, Klasman. Gijs zorgt er ook voor dat er altijd iemand bij Michael is, om voor een alibi te zorgen. Deze persoon wordt Richard, Gijs’ neefje.

Vervolgens wordt Michael verdacht van een ramkraak in een Santa Fe. De auto stond weer op Michael’s naam, terwijl hij de auto nog nooit gezien had. Richard is zijn alibi en ze beweren dat hij de hele nacht naast hem heeft geslapen. Een paar dagen later wordt Michael gebeld door de bank. Hij zou een huis van 3 miljoen euro hebben gekocht in Monster een paar maanden eerder. Hij heeft nu dus een schuld bij de bank en moet twee hypotheken afbetalen omdat hij zelf ook gaat verhuizen, maar dan binnen Amsterdam. Richard en Michael gaan naar Monster om te kijken wat hij zogenaamd gekocht zou hebben. Ze gaan eerst ergens even een broodje eten. Als ze naar buiten willen gaan, ziet Richard een auto aankomen  die recht op de zaak afkomt en brengt Michael in veiligheid. Ze rennen naar buiten naar hun auto via een achteruitgang. De twee mannen die in de auto achtervolgen hen. Het wordt duidelijk dat ze iets van Michael willen. Door Richard’s behendig rijden (hij is formule 3 coureur), raken ze de achtervolgers kwijt. Klasman weet ondertussen wie de BMW 5 heeft verkocht en ze gaan daar naartoe. Hij geeft de naam voor 750 euro. Hij had de BMW 5 aan Danny Zwaal verkocht. Toen Michael en Richard thuiskwamen, wachtte Kirsten hen thuis op. Kirsten was Michael’s zus, zij was vroeger zijn broer. Aangezien er nu alsnog een alibi zou zijn, ging Richard naar Zandvoort om te racen. Vervolgens belde iemand van ‘Post’ aan. Michael bedacht zich ineens dat er geen ‘Post’ meer bestond, maar dat TNT of Select altijd bezorgde. Kirsten hielp Michael zich te vermommen in een vrouw en even later liepen ze naar buiten en gingen ze naar Klasman. De mannen van ‘Post’ waren er de volgende dag nog steeds dus bedacht Richard dat Michael en hij naar de mannen toe zou gaan en Richard de banden leeg zou prikken terwijl Michael de mannen ging vragen waarom ze hem moesten hebben. Zo konden ze ook niet achter de verhuiswagen rijden en wisten ze dus niet waar Michael naartoe zou verhuizen. Michael mag bij van Donnee verblijven. . Vervolgens gaan ze naar Danny Zwaal. Als ze daar aankomen wordt duidelijk dat Danny verstandelijk gehandicapt is. Als ze beginnen over de auto’s, wordt Danny gewelddadig en komen zijn twee broers, Stef en Ruud. Michael en Richard worden in een hoek verdreven maar uiteindelijk lukt ’t ze om Danny in de auto mee te nemen. Ze nemen hem mee naar de huis die Danny onder Michael’s naam zette. Ze binden hem daar vast en dwingen hem te praten. Na een paar keer geweld te hebben gebruikt, begint Danny te praten. Michael en Richard hebben op een gegeven moment alleen niet door dat Stef, Ruud en een paar van hun vrienden achter hen staan. Er volgt een achtervolging, maar door het behendig rijden van Richard ontkomen ze weer.
De volgende dag gaat Michael naar een lotgenotengroep van mensen waarvan hun identiteit ook gestolen is. Wanneer hij weer naar buiten gaat en op Richard wacht. Komen de twee mannen die zich vorige keer als medewerkers van ‘Post’ voordeden. Er volgt een achtervolging tussen de twee mannen en Michael. Hij wordt steeds verder in het nauw gedreven en uiteindelijk rijdt Richard door de muur heen en red Michael. Ondertussen begint er ook iets te bloeien tussen
Michael en Guusje van Donnee. Als Michael met de trein naar Amsterdam gaat, is er een terreurdreiging en wordt de trein ontruimt. Michael wordt als verdachte aangehouden omdat er dus zware misdaden op zijn naam staan. Hij wordt nummer 17 genoemd. Bij de ondervraging blijkt dat de pen die hij oppakte bij de ongeluk, geen gewone pen is, maar een USB-stick, waar allemaal belangrijke informatie opstaat. Daarom werd hij dus steeds achtervolgt. Michael maakt een deal met Defensie en hij zal ze helpen de zaak van Bas Hoogeman op te lossen. Karl, een vriend van Michael, weet ondertussen hoe hij z’n identiteit is kwijtgeraakt. Via Second Life is hij in een Hotel geweest en daardoor hebben ze z’n gegevens te pakken gekregen. Ruud Zwaal heeft daarvoor gezorgd. Karl en zijn team zorgen ervoor dat zij in bezit komen van het virtuele Hotel en ondertussen wordt Danny opgepakt. Met een beetje druk, bekent Ruud en ruilen ze Danny in voor Ruud op het politiebureau. Ruud heeft identiteiten gestolen om voor zijn familie te kunnen onderhouden, aangezien Danny niet kan werken en ze na de dood van hun vader in de problemen kwamen. Guusje van Donnee heeft blijkbaar de hypotheken rond het 3 miljoen huis opgezet en is er dus in betrokken geweest. Michael voelt zich natuurlijk bedrogen. Nog niet alles is echter opgelost, ze zorgen ervoor dat Stef en Danny nog vijf identiteiten aan de vermoedelijke tussenpersonen verkoopt. Richard en Michael achtervolgen de tussenpersonen. Op een gegeven moment stapt de blonde man uit en koopt een treinkaartje. Michael blijft hem achtervolgen en Richard achtervolgt de auto. Richard belt uiteindelijk de Defensie en ze halen de tussenpersoon in de auto op. In de trein loopt ’t echter niet zo goed. Er komen nog drie mannen in de trein en met z’n vieren sleuren ze Michael in een wc hokje. Ze slaan hem in elkaar, op het eindstation ontsnapt Michael en rent zo hard hij kan. Hij belt Richard op en hij wacht hem bij een achteruitgang op. Als Michael daar uiteindelijk aankomt, ziet hij Richard niet staan. Wanneer hij zich omdraait, ziet hij de vier mannen maar daarachter politie en militairen. De vier mannen worden opgepakt en ze hebben het hele gebeuren ontrafelt. Ruud verkocht Michael’s identiteit aan de tussenpersonen en zij gaven het weer aan illegale mensen die misdaden begingen.
(scholieren.com)

Ik heb gekozen voor opdracht M vrij opdracht:
Als vrije opdracht heb ik een opdracht van de website www.lezenvoordelijst.nl gebruikt hierbij ga ik dieper in op de titel van het boek.

Schrijvers en uitgevers denken goed na over de titel die een boek krijgt. Waarom heet dit boek Cel? En niet bijvoorbeeld:

• I-dentiteit
• De onzichtbare man
• Houd de dief!
• Wie is Michael Bellicher?

1. Noteer de betekenissen van het woord 'cel' die in het boek worden gegeven.klein kamertje in gevangenis of politiebureau en Klein stofje in het lichaam.
2. Naar welke betekenis(sen) verwijst de titel volgens jou? Licht je antwoord toe.Volgens mij verwijst de titel naar de betekenis van een klein kamertje in een gevangenis of politie bureau, dit omdat het boek hiermee te maken heeft (criminaliteit) maar ook omdat hij in het boek ook in een cel heeft gezeten.
3. Bekijk nu de vier hierboven genoemde alternatieve titels. Noteer bij elke titel waarom de titel goed bij het boek past of waarom de titel minder goed bij het boek past.I-dentiteit: Deze titel past bij het boek omdat de identiteit van Michael Bellicher steeds gebruikt word voor misdrijven.
   De onzichtbare man: Deze titel past goed bij het boek omdat Michael elke keer verdacht word voor een misdrijf, en de man die het eigenlijk doet lijkt wel "onzichtbaar".
   Houd de dief: Ik vind dat de titel wel goed bij het boek past omdat ze achter een dief aanzitten alleen vind ik de titel vrij kinderachtig voor een boek voor mensen tussen 15 en 19 jaar.
   Wie is Michael Bellicher? Dit vind ik van de bovenste 4 de beste titel omdat dit perfect bij het boek past want; er word elke keer een misdrijf gepleegd door Michael Bellicher maar hij heeft het zelf niet gedaan, dus wie is Michael Bellicher nou echt?
4. Bedenk zelf nog een andere titel voor het boek en leg uit waarom dat een goede titel is.Heb ik een dubbelganger?: Ik vind dit een goede titel omdat Michael een dubbelganger heeft terwijl hij het niet weet. Dit komt omdat er iemand ernstige delicten pleegt op Michael's naam. 
5. Welke van de zes titels (cel, de vier gegeven alternatieve titel en de titel die je zelf hebt bedacht) vind je het beste bij het boek passen? Leg je antwoord uit.Ik vind nog steeds Wie is Michael Bellicher? de beste titel omdat elk misdrijf die er word gepleegd word op Michael's naam niet door Michael gepleegd worden. Dus word als snel de vraag gesteld wie is nou eigenlijk echt Michael Bellicher?
6. Denk je dat je eerder zult gaan nadenken over de betekenis van de titel bij de boeken die nog zult gaan lezen? Waarom (niet)?Ik denk dat ik er wel meer over na ga denken omdat ik na deze opdracht erachter ben gekomen dat een titel eigenlijk heel belangrijk is voor een boek. Een titel is het eerste wat je leest als dit een afknapper is zal je het ook niet zo snel gaan lezen. Bij het  volgende boek dat ik ga lezen ga ik eerst kijken wat de titel is en wat voor achterliggende gedachte erachter zou zitten.

Boekverslag Boy7

 

Mening
Het was echt een topboek! Het verhaal was heel origineel, spannend en interessant. het was ook onvoorspelbaar omdat er soms opeens dingen gebeurden die je echt totaal niet had verwacht. Dat was ook zo leuk aan het boek. De schrijfstijl was fijn en de personages hadden bijzondere persoonlijkheden hierdoor las het boek heel makkelijk. Het was een goede mix van dingen die echt gebeurd kunnen zijn en dingen die niet echt gebeurt  zijn wat het boek zo boeiend maakte.

Samenvatting
Een jongen komt bij in een snikhete, kale grasvlakte. Hij weet niet wie hij is, hoe hij daar is terechtgekomen en wat hij daar doet. Vlakbij hem vindt hij een rugzak met daarin een mobiele telefoon. Als hij het alarmnummer wil intoetsen ziet hij dat hij een voicemail bericht heeft ontvangen. Als hij het bericht afluistert hoort hij: Wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie. En hij weet één ding zeker: dat is zijn eigen stem.
De overige dingen die hij in de rugzak vindt zijn een flesje water, een lichtblauwe pyjama, een boxershort, een tandenborstel en een tube tandpasta. Er zit ook een rolletje bankbiljetten, een baseballcap, een foto van een of ander groot grijs gebouw en een bestellijst van de Pizza Hut in. Wat heeft hij hieraan? Wat moet hij doen? Hij kan het alarmnummer niet bellen. Daarom belt hij naar de telefoon waar vandaan zijn voicemailbericht is ingesproken. Geen zinnige informatie. Dan maar het nummer op de lijst van de Pizza Hut proberen. Ook dit levert niets op.
Hij hoort een auto aankomen en mag meeliften met een vrouw die Lara heet. Hij vertelt maar dat hij hier is afgezet en dat hij op zoek is naar zijn ouders, en dat de rest een lang verhaal is. Als Lara vraagt hoe hij heet, kijkt hij naar een merkje op zijn tas waarop staat: Boy 7. Boy Seven zegt hij.
Ze gaan op weg naar Branding, naar een Bed and Breakfast van Lara’s tante, tante Bobbie. Hij huurt er een kamer en neemt een douche. Als hij in de spiegel kijkt, schrikt hij zich een ongeluk. Hij herkent zichzelf helemaal niet, maar toch heeft hij iets vertrouwds. Wie hij nou echt is en waar hij vandaan komt, blijft gokken.
De volgende dag gaat hij op onderzoek uit. Hij mag met Lara meerijden in de vrachtwagen naar Flatstaff. Lara moet daar iets afleveren, en hij kan daar mooi zijn zoektocht beginnen. Op de bestellijst van de Pizza Hut vond hij namelijk een adres in Flatstaff. Eenmaal in de Pizza Hut wordt hij opeens herkend door een serveerster. Ze zegt dat ze hem en Lara hier al vaker heeft gezien, maar volgens Lara heeft ze zich gewoon vergist.
Een dag later vindt hij nog iets in het zijvakje van zijn tas: een sleutel. Na zonder succes alle banken in Flatstaff langs te zijn geweest met Lara (met de smoes dat zijn ouders waar hij zogenaamd naar op zoek is, de sleutel hadden achtergelaten), komt hij er opeens achter dat dit een sleuteltje van een kluisje bij een bowlingbaan kan zijn. Hij vergelijkt het nummer van waaruit hij het voicemailbericht had ingesproken met die van een bowlingbaan en het klopt. De volgende ochtend gaat hij er met Lara heen. Hij zoekt het juiste kluisje op en: BINGO! Er zit wat in! Een notebook en een USB-stick. Even denkt hij dat Lara de USB-stick in haar zak laat glijden, maar de USB-stick is er nog gewoon.
Even later op zijn kamer opent hij eerst het notebook. En daarin staat informatie die van alles duidelijk maakt. Het wordt hem duidelijk dat zijn plan- wat dat dan ook mocht zijn- geslaagd is. Het hele raadsel van wie hij is en hoe hij op die kale vlakte terecht was gekomen, staat in het notebook. Het volgende is namelijk gebeurd in de periode voordat hij bijkwam op de kale, hete vlakte.
Hij bleek een hacker te zijn die verschillende cijfers van zichzelf had opgekrikt door in te breken in het computersysteem van school. Als straf is hij in een soort van inrichting opgenomen waar kinderen heen moeten die iets ergs hebben gedaan. In die inrichting, Coöperation X, worden de jongens Boys genoemd. Hij dus Boy 7. Langzamerhand komt hij samen met zijn kamergenoot Louis erachter dat het niet pluis is wat er allemaal in dat gebouw gebeurt. De andere Boys worden plotseling heel braaf en doen alles wat de ‘witpakken’ (zo noemen ze de mensen die daar werken) zeggen. Louis en hij weten een manier te vinden om ‘s nachts uit hun kamer te komen. Zo ontdekken ze een heleboel dingen die er gedaan worden met de Boys. Elke boy word op een nacht uit zijn cel gehaald en hij ondergaat dan een soort van operatie waarbij er een chip wordt geplaatst. Die chip zorgt ervoor dat je alles doet wat de witpakken zeggen en dat je alles van een bepaalde periode vergeet. Uiteindelijk gebeurt die operatie ook bij Louis en hem, maar doordat ze alles opschreven in het stiekem meegesmokkelde notebook, weet hij nu wat er werkelijk is gebeurd. De witpakken hersenspoelen niet alleen de Boys, ze laten ze ook illegale opdrachten uitvoeren. Na de opdracht drukken ze op een knopje en is de jongenalles weer vergeten. Maar Louis en hij zijn daar achter gekomen doordat ze bij zo’n opdracht een opnamerecordertje in hun zak stopten zodat ze achteraf konden horen wat er was gebeurd. Ze weten dat ze deze illegale praktijken naar buiten moeten brengen. De eerste keer ontsnappen lukt niet, maar de tweede keer weet Sam het notebook en de stick met informatie tijdens een uitstapje bowlen met de witpakken, naar buiten te brengen. Op dit punt stopt het verhaal in het notebook.
Eenmaal klaar met lezen, komen Lara en een andere man genaamd Jones, de kamer binnen. Hij weet ze te overmeesteren. Het blijkt dus dat Lara ook in het complot zit. Ze had echt de USB-stick in haar zak laten glijden. En ze was dus echt eerder met Sam in de Pizza Hut geweest. Maar Sam was zo slim geweest om op het moment dat hij de stick en het notebook ging opbergen, de echte stick met belangrijke informatie in het notebook op te bergen. Maar als hij aan het praten is met Lara, pakt Jones zijn mobieltje en stuurt een signaal naar het grijze gebouw waar alle boys zitten, dat het over 90 minuten wordt opgeblazen. Sam komt meteen in actie en rijdt naar het grijze gebouw. Hij wordt achternagezeten, maar weet zijn belagers af te schudden door de chip eigenhandig uit zijn nek weg te snijden. Vanaf dat moment weet hij alles weer. Niet alleen de geschreven dingen in het notebook, maar ook wat voor een goede band hij had met Louis, en hoe hij probeerde te ontsnappen. Hij werd achterhaald. Maar omdat de witpakken weten dat hij iets naar buiten had gebracht lieten ze hem dus achter op die hete, kale grasvlakte. Zo konden ze hem volgen en kijken waar hij die USB-stick en het notebook had verstopt. Voordat ze hem daar achterlieten wisten ze zijn hele geheugen.
Hij gooit de chip op een auto en de achtervolgers gaan achter die auto aan in plaats van achter hem. Eenmaal bij het gebouw aangekomen ontploft het. Hij schreeuwt het uit en valt flauw. Maar als hij bijkomt ziet hij de andere Boys om zich heen. Hij is dolgelukkig dat iedereen nog leeft. Er was sprake van een bommelding en het gebouw was een uur geleden al ontruimd. Eenmaal in het ziekenhuis wordt bij iedereen de chip weggehaald, de leden van de coöperation worden opgepakt en Sam ziet zijn familie weer. Alles komt weer goed.
(scholieren.com)

ik heb gekozen voor opdracht I het maken van een stripverhaal over het boek.

Boekverslag: Perenbomen bloeien wit

Mening van het boek:

Gerbrand Bakker weet met veel gevoel een mooi verhaal op papier te zetten, zodat je het verhaal bijna voor je ziet spelen. Als lezer blijf je bij het verhaal en lijd het je niet af. Het boek blijft je vanaf het begin tot aan het eind boeien en je word als ware in het boek getrokken omdat je erg met hen meeleeft, alsof je zelf in het verhaal zit en de gebeurtenissen rondom jezelf afspelen. Daarnaast is het verhaal mooi opgezet. Er is duidelijk nagedacht over de volgorde van de gebeurtenissen. Eerst spelen de kinderen het spel zwart, en vervolgens moeten de ervaringen van dat spel gebruikt worden in het dagelijkst leven. Ik raad dit verhaal dan ook aan iedereen aan. Dit boek moet iedereen gewoon gelezen hebben. Ook als je eigenlijk helemaal niet van lezen houdt. Ik denk dat ik dit boek wel kan toevoegen aan mijn favoriete boeken in mijn leesautobiografie.

Samenvatting van het boek:

De tweeling Klaas en Kees speelt regelmatig met hun jongere broertje Gerson het spel zwart. Het spel zwart houdt in dat ze geblinddoekt bepaalde grafstenen op de begraafplaats achter het huis moeten vinden.  Dagelijks wordt dit spel gespeeld en de kinderen krijgen er steeds meer handigheid in.
Op een dag gaan de kinderen en hun vader Gerard met hun oude autootje op pad naar opa en oma. De kinderen houden ontzettend veel van hun opa en oma en hebben er dan ook veel zin in. Onderweg besluit Gerard een omweg te nemen, want de kinderen vinden het zo leuk om langs de perenbomen te rijden. Zodra ze langs de perenbomen rijden ontstaat er een discussie. De tweeling beweert dat de perenbomen roze groeien, maar Gerson daarentegen beweert dat de perenbomen wit bloeien. Tijdens het rijden door blijven ze over de kleur van de perenbomen discussiëren en iedereen blijft bij zijn standpunt. Na een paar minuten naderen ze een kruispunt. Hier rijdt een rood autootje, dat Gerard voorrang had moeten geven, in op hun eigen oude autootje. Gerson zit voorin en raakt helemaal bekneld. Het enige wat hij nog kan roepen is ‘au’. De hond, Daan, is met het ongeluk door de voorruit gevlogen. Gerard heeft alleen glassplinters en wonden in zijn gezicht, Kees heeft een gebroken arm en Klaas mankeert niks. Omdat Gerard en Kees dus wel wat letsel aan het ongeluk hebben overgehouden, worden zij gelijk met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.
Klaas blijft bij Gerson en ziet hoe hij door de brandweer uit de auto gehaald wordt. Onmiddellijk wordt Gerson afgevoerd naar het ziekenhuis en Klaas besluit om mee te gaan met de ambulance. Ook het hondje Daan gaat mee, maar omdat hij uiteindelijk niet het ziekenhuis in mag wordt hij voor het ziekenhuis aan een lijntje vastgezet. In het ziekenhuis blijkt dat Gerson onmiddellijk geopereerd moet worden. Zijn mild wordt eruit gehaald en zijn gebroken arm wordt vastgezet met pinnen. Daarnaast blijkt dat hij in coma ligt en ook nog eens blind geworden is. Het gezin van Gerson gaat een ontzettend moeilijke tijd tegemoet. Ze besluiten wel om zoveel mogelijk bij hem te zijn, en ook het hondje Daan mag regelmatig op bezoek komen. Na ongeveer een week goed verzorgd te zijn, komt Gerson ineens uit zijn coma. Het eerste wat hij zegt is dat perenbomen wit bloeien. Het gezin is blij verrast en weet niet zo goed hoe het moet reageren. Na een tijdje mag Gerson het ziekenhuis verlaten en moet hij thuis om leren gaan met zijn handicap. Hij is dus blind en kan niks meer zien. De tweeling probeert hem zoveel mogelijk te helpen, maar regelmatig ziet Gerson het niet meer zitten. Ook proberen ze nog een keer het spel zwart te spelen. Maar omdat Gerson helemaal niks meer kan zien gebeuren er allerlei ongelukken en besluiten ze om ermee te stoppen.
Na een paar maanden mogen de kinderen bij hun opa en oma gaan logeren. Als ze daar eindelijk zijn spreekt Gerson naar zijn broers uit dat hij voor altijd op die plek wil blijven. Hij voelt zich daar goed en wil eigenlijk niet meer terug naar huis. ’s Avonds besluit hij om een rondje langs het meer te gaan lopen. Zijn oma, Anna, vindt het niet zo een goed idee maar de tweeling en opa vinden dat Gerson ook moet leren om zelfstandig te zijn. Daarom gaat Gerson samen met het hondje Daan een wandeling langs het meer maken. Hier raakt Gerson uiteindelijk in het water. Hij gooit zijn stok in het water en laat zichzelf vervolgens in het water vallen. Gerson verdrinkt en het hondje Daan ziet hoe zijn baasje verdrinkt. Uiteindelijk wordt Gerson op de plaats waar hij vroeger altijd speelde begraven. Het gezin moet door proberen te gaan met leven, maar vindt dit ontzettend moeilijk.
(scholieren.com)

Ik heb gekozen voor opdracht F het maken van een Mindmap over dit boek.

Boekverslag: Bon Bini Beach

Mening:

Ik vond het een heel leuk boek omdat je goed volgt wat de meiden door maken en hoe ze denken over andere mensen en dat Lillian veel terughoudender is dan Dominique. Het is ook leuk dat de activiteiten goed worden beschreven waardoor het boek heel makkelijk leest, ook al is het een vrij dik boek je leest het heel gemakkelijk uit. Vergeleken met het andere boek vind ik dit boek mooier en heeft het ook een leukere manier van schrijven waardoor het boek leuker wordt.

Samenvatting:

Do(minique) Werner (21 jaar) ziet haar vader niet al te veel. Hij is een druk bezet zakenman, die gescheiden is van haar moeder. Om een en ander goed te maken biedt hij haar een vakantie in Aruba aan in een duur resort (Bon Bini Beach). Ze mag iemand meenemen en ze kiest voor haar vroegere klasgenote Lilian de Groot. Ze moet wel even de vader van Lilian overtuigen dat er geen risico’s aan de reis zitten. Lilian mag mee en ze krijgen een dure businessclass vlucht aangeboden. Ze worden op het vliegveld afgehaald door ene Leroy. Het park wordt bewaakt door Harry. De eerste avond gaan Do en Lilian meteen stappen. Do drinkt lekker door, wordt dronken en ze moeten worden opgehaald door Leroy die daar niet zo blij mee is. Er loopt een 19-jarige schoonmaakster Angie in hun huis en die heeft al een kind van 2 ½ jaar. Lilian en Do vinden dat heel vreemd. Als ze topless zonnen in de tuin, worden ze bespied door Leroy. Ze maken enkele opmerkingen daarover. ’s Avonds gaan ze weer stappen en ontmoeten twee Amerikaanse jongens, Todd en Marc. Do en Todd kunnen het goed vinden en Marc en Lilian ook. Ze nemen de jongens mee. Ze gebruiken XTC-pillen en de seks is daardoor niet onaardig. Met de jongens gaan ze naar een ander duur resort op het eiland. Van andere vriendjes krijgen ze gouden bandjes om gratis te kunnen drinken. Do bemoeit zich weer met Todd, krijgt weer pillen en ze besluiten naar hun huisje op BBB terug te gaan. De volgende morgen zijn Marc en Lilian er niet. Ze ontmoeten Marc wel, maar die weet niet waar Lilian is. Hij dacht ze mee teruggegaan was met Do en dat ze hem had laten zitten. Niemand weet waar Lilian is. Marc en Todd moeten kort daarop terug naar Amerika. Do en Todd spreken af dat het een gewone vakantieliefde was en ze hoeven daarna geen contact meer. Do wordt nerveus als Lilian niet komt opdraven. Ze wil aangifte bij de politie doen, maar daarvoor is het nog te vroeg. Er verdwijnen wel meer meisjes op zo’n vakantie-eiland. Do kan niet wachten en schakelt mensen van het eiland zelf in om tegen betaling onderzoek te doen. De baas van het eiland, Fernandes, wil dat voor 100 dollar per dag doen. Hij geeft haar bruikbare tips. Dominique waarschuwt haar vader die ervoor zorgt dat een man die ze kent als oom Thomas naar haar zal kijken. Die was toch al op het eiland om zaken af te handelen voor Do’s vader. Ook mogen de ouders van Lilian naar Aruba vliegen op kosten van Charles Werner. Intussen heeft de politie de zaak aangepakt. Eerst wordt Lilians mobiel en daarna haar zonnebril op het strand gevonden. Van de mannen van Fernandes komt Do te weten dat Lilian nooit van het Resort op het eiland is teruggekeerd en dat ze moet zoeken naar een Nederlander. De ouders van Lilian komen op Aruba aan: ze zijn boos op Do omdat ze niet eerder gewaarschuwd zijn. Ze helpen ook zoeken. De Arubaanse politie laat Marc overkomen voor verhoor: hij is toch de eerste verdachte omdat hij Lilian het laatst in leven heeft gezien. Er wordt ook een dreigmail met een verzoek om losgeld van een half miljoen dollar verstuurd. Do blijft zoeken naar aanknopingspunten. Die vindt ze in een dagboekje van Lilian dat op haar kamer ligt. Daarom heeft ze het over ene TT, maar wie dat is, weet Do niet. Ze wordt zelf aangeduid in het boekje van Lilian als Remi (nl. Van Do-re-mi). De FBI onderzoekt de zaak en komt erachter dat de mail afkomstig is van een computer in het huisje van Do. Leroy heeft de mail geschreven: hij wil geld vangen, maar heeft niets met de verdwijning te maken. Wanneer ze weer in het dagboekje leest, ziet Do dat Lilian zwanger is geweest en een abortus heeft ondergaan. Dat zou ze tijdens de vakantie aan Do hebben willen vertellen. Do vermoedt dat het gevolg is van de relatie met TT. Maar wie is dat nou toch? Nogmaals vertelt de handlanger van Fernandes dat ze moet zoeken naar een Nederlander. Toevallig loopt ze er tegenaan: het is Thomas die vriend van haar vader. Ineens beseft ze dat ze die vroeger TT noemden, Tante Thomas. Hij neemt haar mee naar de plek waar hij iets met Lilian heeft uitgehaald. Hij bekent dat ze zwanger was van hem en dat hij het verschrikkelijk vond dat ze het kind had laten weghalen. Ze had zijn toestemming niet gevraagd. Daarom hadden ze ruzie gekregen en na het gevecht was ze met haar hoofd op een bankje gestoten. Tenslotte had hij haar onder water geduwd, wat hij nu ook doet met Dominique. Maar die heeft vroeger een vreemde hobby gehad: op de bodem van het zwembad gaan zitten om verdriet te verdringen. Dat komt haar nu goed van pas. Thomas heeft het lichaam van Lilian in zee laten verdwijnen en hij is dat ook van plan met het fraaie lichaam van Do. Maar dan komen Fernandes en Pepe haar te hulp en ze overmeesteren Thomas. Het lichaam van Lilian wordt nog wel gevonden, reeds half vergaan.
(scholieren.com)

Ik heb gekozen voor verwerkingsopdracht L een gedicht maken wat bij het onderwerp van het boek past.

Verloren vriendschap

mijn ogen zijn nat
er wellen tranen in
zo eenzaam heb ik mij jaren niet gevoeld
zo verdrietig, zo leeg binnenin

Wat heb ik verkeerd gedaan
waar ging het mis
wat is er fout gegaan
verdriet is wat het is?

als een plotselinge onweersbui
overkwam mij dit verdriet
tranen rollen over mijn wangen
ik hoop dat niemand het ziet.

nu had ik een vriendin voor het leven
waar ben jij nu gebleven
mijn hart is een stukje gestorven
terwijl ik vriendschap had verworven.

Dit gedicht past bij het verhaal en het thema namelijk: het verhaal gaat over 2 meiden, dikke vriendinnen die samen op vakantie gingen. In het verhaal word verteld dat ze door dik en dun vriendinnen waren en dat ze daarom samen op vakantie gingen. Alleen heeft het verhaal een luguber einde want Lillian word vermoord en zijn ze uit elkaar. Dit gedicht geeft goed weer hoe Do zich zou hebben gevoeld, veel pijn en verdriet. "mijn hart is een stukje gestorven" dit citaat uit het gedicht verteld goed hoe Do zich voelt, ze is een vriendin verloren en omdat ze goede vriendinnen waren is haar hart een stukje gestorven, Lillian zat diep in haar hart want ze waren hele goede vriendinnen, en nu ze er niet meer is, is haar hart kapot van de pijn en is dat stukje hart gestorven letterlijk en figuurlijk. Ik heb gekozen voor een gedicht dat wel rijmt maar wel voor emotie toont, aangezien dit onderwerp niet niks is namelijk de dood van je beste vriendin. Dit kan je niet in een blij gedicht verwoorden. Ik heb ook gekozen voor wat moeilijkere woorden hier heb ik de betekenis van opgezocht zodat het gedicht meer emotie toont.